Op donderdag 3 april gedenkt oud-rector van het Venrayse ziekenhuis Piet Cöp dat hij zestig jaar geleden tot priester werd gewijd. Hij werd destijds als kapelaan benoemd in Venlo, waarop in 1972 een benoeming volgde als priester in het ziekenhuis in Roermond, totdat hij in 1983 een zelfde benoeming ontving voor Venray.

Contact met mensen was voor hem dankbaar werk. Hij toonde zich in zijn werk bezield en gedreven. Zijn werk in het ziekenhuis noemt hij het mooiste wat hem ooit is overkomen. Zijn belangrijkste taak was luisteren naar alles wat de zieke mensen en hun familie bezig hield: zorgen over de gezondheid, over het verloop van de operaties, over de toekomst en over de mensen thuis. ’s Morgens en ’s middags ging hij op ziekenbezoek, vaak ook ’s avonds om nog even te kijken hoe mensen er aan het eind van de dag aan toe waren. Hij haalde koffie voor het bezoek en waakte vaak mee bij stervenden. Hij fungeerde vaak ook als vertrouwenspersoon voor personeel. Hij droeg iedere zondag de Mis op in de kapel van het ziekenhuis. Er kwam dan een vaste groep kerkgangers van buiten het ziekenhuis. Vaak keerden mensen terug als ze weer beter waren. Bij de liturgie kwamen zijn kwaliteiten als zanger goed te pas. Later zou hij wekelijks de Mis opdragen in Schuttersveld. Daarna heeft hij zijn diensten aangeboden aan het dekenaat Venray, dat er dankbaar gebruik van maakte, zeker ten tijde van langdurige ziekte van priesters. De laatste tijd behartigde hij de Mis in Smakt.

Tijdens een Mis in Smakt realiseerde hij zich dat hij delen van zijn preek in zijn hoofd niet meer met elkaar kon verbinden: hij kon zijn gedachten niet verwoorden zoals hij dat wilde. Dat was meteen zijn laatste preek: halverwege besloot hij hem met “Amen”. Einde preken. Na een eenzijdig en onverklaarbaar verkeersongeluk, waar hij verder geen verwondingen  aan over hield, constateerde de artsen dat hij aan dementie leed ten gevolge van Alzheimer. Hij kreeg per direct een verbod om auto te rijden en een wankel evenwicht maakte ook fietsen onmogelijk. Hij heeft auto en fiets meteen verkocht en is overgestapt op een scootmobiel.

Het deed zich een paar jaar geleden voor dat er een kamer vrijkwam in de Norbertushof te Gennep. De beslissing was gauw genomen om daar naar toe te verhuizen, met het oog op zijn nalatende gezondheid. Thans verblijft hij er graag, beschouwt de medebewoners daar als zijn nieuwe leefgemeenschap en toont zich ondanks inmiddels alle lichamelijke beperkingen een dankbaar mens. In het atrium van de Norbertushof wordt het 60-jarig priesterfeest gevierd op 3 april om 14.30 uur met een H. Mis.