Het bestuur van vastelaovesvereniging de Piëlhaas kent ‘de Wakkere Piëlhaas’ dit jaar toe aan Dizzy Dance. ‘De Wakkere Piëlhaas’ wordt uitgereikt aan een persoon of vereniging die zich onderscheidt, op educatief of charitatief gebied. 'De Wakkere Piëlhaas' wordt op 13 november uitgereikt in de zaal bij BRL.
Het ontstaan van Dizzy Dance
Ruim dertig jaar geleden begint het verhaal van Dizzy Dance. Binnen gymnastiekvereniging St. Christoffel creëert Wilma Keijzers voor haar turnvriendinnen een dansles. De toewijding en het enthousiasme wordt steeds groter en Wilma zoekt een manier om van haar passie ook haar beroep te maken. Toen Wilma in november 1991 te horen kreeg dat er een dansgroep wegviel bij Circus Mök trok ze de stoute schoenen aan en benadert de commissie of zij met haar dansers deel mocht nemen. De commissie stemt toe. Wilma: ‘Als beginnend dansdocent mee mogen doen aan Circus Mök, 5 avonden optreden voor een volle schouwburg, dat was een droom die uitkwam. We hadden weinig tijd en oefenden elke vrije minuut. Ik vond het bij alle Mök voorstellingen die volgden vooral extra leuk en uitdagend om elke keer een fantasierijk en carnavalesk dansstuk te maken.’ De show komt er en een traditie is geboren, Dizzy en Mök raken verweven met elkaar. Zoals Wilma het omschrijft: ‘Dizzy en Mök hebben elkaar altijd gevoed.’
Passie en plezier staan voorop
In die jaren die volgen na het eerste optreden op Mök wordt Dizzy Dance een gevestigde naam in het Venrayse verenigingsleven. Op dit moment zijn er bijna 600 leden, die ieder op hun eigen manier plezier uit dans en beweging halen in de lessen. Wilma: ‘Wij proberen de dansers van jongs af aan een passie voor dans mee te geven. Als je die passie deelt met anderen in een vereniging dan kun je daar veel van leren en maak je vrienden voor het leven.’ Wilma koestert dan ook warme herinneringen aan haar samenwerkingen met mensen die ook een passie hebben. In het bijzonder aan de unieke samenwerking met Leon Janssen van de Thetru. Leon tilt met zijn kostuums, die tot in de kleine puntjes verzorgd zijn, de shows naar een hoger niveau. Wilma: ‘We voedden elkaar met elkaars creativiteit, mijn fantasie kwam zo nog meer tot zijn recht’.
Alle shows die in de loop der jaren zijn opgevoerd hebben ieder een eigen karakter, maar het doel is altijd dat mensen blij naar huis gaan.
Nog belangrijker is het dat alle danseressen en dansers blij worden van de optredens en zich thuis voelen bij Dizzy. Wilma: ‘De onderlinge verbondenheid is wat Dizzy, Dizzy maakt. Dizzy is het huis en Dance is wat we doen. Als mensen zich prettig voelen dan groeit de prestatie. Dit is het belangrijkste dat we door moeten geven. ‘Dit doorgeven vormt de afgelopen 30 jaar de rode draad binnen Dizzy. Dit begint met het opkijken naar de volgende generaties. De kleine kinderen zien hoe de oudere generaties schitteren in de diverse shows, ze denken: dat wil ik ook! Zelf mogen ze ook van jongs af aan op de bühne staan. Zo ervaren ze het belang van samen ergens naar toe werken, samen plezier hebben en de unieke band met de groep en de andere artiesten. Wilma: ‘Dat zijn essentiële zaken, Daarom is het belang van Kiender- en TienerMök ook zo groot, Daar kunnen ze kennis maken met optreden en worden tradities zoals Vastelaovend doorgegeven.’
Toekomst
Wilma hoopt van harte dat Dizzy altijd kan blijven bestaan en dat het Dizzy gevoel daarbij niet verloren gaat. Binnen Dizzy Dance groeien nieuwe dansdocenten op en geven samen met vele vrijwilligers het dansvirus steeds opnieuw door. Dansdocente Bieneke Kateman danst zelf bijvoorbeeld al ruim 25 jaar bij Dizzy Dance en geeft al 12,5 jaar les aan de kleintjes. Ook de andere docenten zijn als klein meisje begonnen met dansen bij Dizzy en geven al vele jaren les, waaronder Wilma´s dochters Rosa en Julia. Zij treden steeds meer in de voetsporen van hun moeder en maken op die manier van Dizzy Dance een echt familiebedrijf. Rosa verzorgt dit jaar zelfs de choreografie voor de dans voor Circus Mök. De toekomst van Dizzy lijkt hiermee dus geborgd, zodat ook volgende generaties hun plek kunnen vinden binnen het huis van Dizzy en zo het belangrijke credo van Wilma meekrijgen: ‘altijd durven dromen.’