Op 18 januari 2021 was het 150 jaar geleden dat er een heliumballon op de heidevelden ten noorden van Merselo landde. De heemkundevereniging van Merselo,’t Raokeliezer, wilde dit in januari 2021 herdenken maar vanwege corona kon dit niet plaatsvinden. Zij werken er inmiddels hard aan om deze gebeurtenis op 22 en 23 oktober op gepaste manier te herdenken.
Tentoonstelling
Op beide dagen zal er een tentoonstelling zijn van Hans van Hoesel, ballonvaarder en verzamelaar van authentiek materiaal van de Parijse ballonvaarten uit 1870 – 1871, in de loods bij zaal ’t Anker. En op zondag 23 oktober om 11.00 u. is er een ceremonie bij de Ballonzuil in Merselo.
Geschiedenis
De heliumballon was in het donker opgestegen in Parijs. In die tijd werd Parijs belegerd door de Pruisische troepen en was afgesloten van de buitenwereld. Door het oplaten van luchtballonnen kon contact worden gehouden met het niet-bezette gedeelte van Frankrijk. Een van deze ballonnen kwam echter in een hogere luchtlaag terecht, raakte uit koers en dreef daardoor in noordoostelijke richting.
Noodlanding op 18 januari 1871
Zo’n vijfhonderd kilometer verderop vond in Merselo een noodlanding plaats. Het was hartje winter en de grond was bevroren, waardoor het uitgeworpen anker geen grip kreeg op de akkers. Met vereende krachten lukte het enkele Merselonaren om de ballon een halt toe te roepen. Waarbij ze nog tientallen meters werden meegesleurd. Volgens de overlevering verrichtten de boeren Martinus Franssen en Mathijs Michels daarbij een heldendaad.
Bezienswaardigheid
De landing op 18 januari 1871 in Merselo was een grote bezienswaardigheid. De bewoners hadden nog nooit zo’n groot gevaarte gezien. De luchtballon had een hoogte van 26 meter en een doorsnee van tien meter. Aan boord zaten drie Fransen die Parijs ontvlucht waren omdat de stad belegerd werd door de Duitsers. Het trio bestond uit iemand van de arrondissementsrechtbank, Eugene Claray, een commissionair voor de veehandel, Eduard Cavaillon en een ingenieur, Edmond Turbiaux. Ze hadden belangrijke papieren bij zich waarmee ze op weg waren naar Bordeaux aan de Franse westkust.
Gedenksteen
Er werd nog vele jaren over deze bijzondere gebeurtenis nagepraat. Toch duurde het 25 jaar voordat de gedenksteen er kwam. Om de merkwaardige landing van de luchtballon niet voor het nageslacht verloren te laten gaan. De avond voor de onthulling op 18 januari 1896 streek er een grote Franse delegatie in Venray neer. Naast een gemeenteraadslid van Parijs waren ook twee van de drie ballonvaarders van de partij. Ook kwamen veel verslaggevers van Franse kranten naar Venray.
Groot ontvangst in Venray
Ze werden opgevangen in hotel De Zwaan aan de Grote Markt. De Fransen werden 's ochtends eerst op het gemeentehuis ontvangen door burgemeester Joseph Esser. Daarna was er een receptie, waarbij alle Venrayse notabelen aanwezig waren. Fanfare Euterpe speelde afwisselend het Wilhelmus en de Marseillaise. Met een tiental koetsen, en voorafgegaan door de fanfare van Merselo, begaf het gezelschap zich daarna naar de landingsplaats aan Rozendaal, waar het monument van de ballonzuil werd onthuld.
